مفهوم‌پردازی و تبیین مؤلفه‌های استانداردسازی از منظر اسلام (در جهت تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی)

استاندارد یکی از ارکان مهم در توسعه‌ی تجارت، ارتباطات و تعاملات بین افراد، گروه­ها، بنگاه­ها و جوامع و بسترسازی رشد اقتصادی است. بدون وجود این بستر امکان توسعه‌ی بازار، ایجاد هم­افزایی، استفاده از فناوری‌های نوین و شاید به یک معنی زندگی در دنیای جدید فراهم نخواهد شد. از همین‌رو یکی از بندهای 24 گانه‌ی سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی به این موضوع اختصاص یافته‌است. تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی از جمله استانداردسازی نیازمند هدف‌گذاری است. هدف‌گذاری از روش‌های مختلف صورت می‌گیرد. یکی از این روش‌ها استفاده از الگوها و نمونه‌های عینی است که از هر گونه خطا و اشتباهی معصوم هستند و سیره‌ی آن‌ها می‌تواند در دنیای امروز به عنوان استاندارد سبک زندگی مطرح و هدف‌گذاری شود. از این‌رو در این تحقیق تلاش شده است تا مفهوم‌پردازی استاندارد در سیره‌ی معصومین (ع) مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله با تفکیک نگرش علمی و مکتبی به مقوله‌ی استانداردسازی، به تحلیلی استنباطی از کار و فعالیت استاندارد در سیره‌ی معصومین (ع) پرداخته شده است و بر استاندارد به‌عنوان امری ارزش‌مدار و با جهت‌گیری ارزشی تاکید شده و تاثیر ایمان و نیت خالص را در کار استاندارد مورد تدقیق قرار داده است. از این منظر، استاندارد شامل دو بعد حُسن فاعلی اعم از انگیزه، ایمان و نیّت خالص (بستر هدف صحیح) به همراه حُسن فعلی اعم از عمل صالح (کار صحیح به روش صحیح) است که به حیات طیّبه منجر خواهد شد. سپس الگویی نظری برای استانداردسازی از منظر اسلام ارایه شده است. مبنای این الگو تقسیم استاندارد به صورت توحیدی و الحادی است. از این منظر کار صحیح و روش صحیح، همان عمل صالحی است که مبتنی بر نیت صحیح به عنوان تضایف‌دهنده‌ی ایمان صالح به حیات طیبه منجر خواهد شد.